اثر تنش کم آبی بر ساختار تشریحی -تکوینی اندام های زایشی گیاه آفتابگردان .helianthus annus l و بررسی محتوای پروتئینی گیاهان تحت تنش و بذور آنها

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است که تولید محصولات کشاورزی را با محدودیت روبرو و ساخته است. بانوجه به اهمیت آفتابگردان بعنوان یک گیاه روغنی مهم و به منظور شناسایی ارقام مقاوم به خشکی و همچنین ارزیابی اثرات تنش خشکی بر ویژگی های تشریحی بیوشیمایی و جوانه زنی بذرهای حاصل از گیاهان مادری اعمال تنش شده چهارم رقم آفتابگردان (آذرگل، فرخ، آلستار، و یوروفلور) سه آزمایش جداگاه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا کردید. در آزمایش اول درشرایط بهینه گیاهان بر اساس 80 میلی لیتر تبخیر از زمان rl (ستاره ای شدن) ت پایان دوره رشد آبیاری شدند در حالیکه در آزمایش های دوم و سوم که در شرایط تنش کم ابی اجرا گریدند ابیاری بترتیب براساس 120 (تنش متوسط ) و 180 (تنش شدید) میلی لیتر تبخیر از تشتک تبخیر صورت گرفت. نتایج بررسی سلول- بافت شناختی مراحل رویان زایی گیاهان شاهد و گیاهان تحت تنش شدید کم آبی نشان داد که در اکثر ارقام به غیر از فرخ تکوین رویان بطور نسبی تسریع شده بود که این تسریع در رقم زودرس آلستار از سایرارقام مشهود تر بود میزان کلروفیل a و b و کلروفیل کل و میزان کارتنویید میزن پروتینین گرده درصد روغن بذری و محتوای نیتروژن بذری تحت تاثیر تنش کم آبی در سطح احتمال 1% کاهش نشان دادند. محتوای پرولین ، پروتیین کل برگی و درصد نشت الکترولیت برگی تحت تاثیر تنش کم آبی در سطح احتمال 1% و محتوای پروتیینی بذری در سطح احتمال 5% افزایش نشان داد. در تیمار های کم آبی در میان چهار رقم مورد بررسی شاخص های جوانه زنی نظیر وزن تر هیپوکوتیل وزن خشک هیپوکوتیل وزن صد دانه متوسط جوانه زنی روزانه درصد جوانه زنی نهایی شاخص طول و وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه در سط احتمال 1% ووزن تر گیاهچه وزن خشک گیاهچه و وزن تر ریشه در سطح 5% معنی دار بود.